مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان د

مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387در1388 با word دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387در1388 با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387در1388 با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387در1388 با word :

مقاله تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387در1388 با word که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان 1389 در نشریه جراحی ایران از صفحه 25 تا 33 منتشر شده است.
نام: تاثیر تجویز بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی بر درد بعد از لاپاراتومی در بیماران بیمارستان دکتر علی شریعتی در سال 1387-1388
این مقاله دارای 9 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله بوپیواکایین
مقاله کاتتر
مقاله درد
مقاله لاپاراتومی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: کنترل درد پس از عمل جراحی یکی از مسایل مهم مراقبت پس از جراحی است. کاهش درد علاوه بر افزایش رضایتمندی بیمار، باعت بهبودی سریعتر بیمار و بهبود عملکرد سیستم قلبی، عروقی و تنفسی و سیستم گوارشی می شود. کنترل درد با تزریق مواد بی حس کننده در محل زخم یکی از روش های مورد بررسی است. در این مطالعه به بررسی استفاده از کاتتر جهت تزریق متناوب بوپیواکایین در زخم خط وسط شکم «بین دو فاشیای عضله رکتوس» و «روی فاشیا» پرداخته شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه، بیماران بعد از کسب رضایت آگاهانه به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. در یک گروه دو کاتتر، هر یک بین دو فاشیای هر عضله رکتوس قرار گرفت و در دو گروه دیگر دو کاتتر پس از ترمیم فاشیا، روی آن قرار داده شد. برای بیماران هر 6 ساعت 5 سی سی بوپیواکایین 025% از هر کاتتر تزریق می شد. در گروه سوم به جای بوپیواکایین، نرمال سالین تزریق می شد. در مواقعی که بیماران درد شدید داشت 50 میلی گرم پتیدین وریدی تزریق می شد. میزان درد با کمک مقیاس آنالوگ بصری سنجیده شد و میزان درد، مخدر تزریق شده و سیر بعد از جراحی در سه گروه مقایسه شد. در تحلیل آماری، اطلاعاتی که به شکل تعداد بودند با تست chi-square و اطلاعات عددی پیوسته با تست Anova و آزمون تکمیلی Dunnett مورد تحلیل قرار گرفتند. درد در ساعات مختلف با روش تحلیل اندازه های تکراری در گروه ها مقایسه شد.
یافته ها: 90 بیمار مورد مطالعه از نظر سن، جنس، طول زخم، نوع جراحی، سطح سواد و همکاری همسان بودند. روند میزان درد در سه گروه در ساعات مختلف بعد از جراحی تفاوت معنی داری داشت (P<0.0001)، به طوری که در دو گروه دارای کاتتر درد به خصوص در روز اول کمتر بود. میزان پتیدین تجویز شده در گروه شاهد 1166±357 میلیگرم و در گروه دارای کاتتر روی فاشیا 1357±2932 و در گروه دارای کاتتر بین شیت رکتوس 973±250 میلیگرم بود (P=0.01) .زمان بازگشت صداهای روده و دفع گاز یا مدفوع و زمان بستری بعد از جراحی در گروه شاهد از دو گروه دیگر به طور معنی داری بیشتر بود. عوارض زخم در گروه های دارای کاتتر وجود نداشت. تفاوت مشخصی بین دو گروه دارای کاتتر ملاحظه نشد.
نتیجه گیری: تجویز ماده بی حسی بوپیواکایین با کاتتر در زخم جراحی موجب کاهش درد و نیاز به مسکن تزریقی می شود. همچنین این روش می تواند مدت زمان ایلیوس و مدت زمان بستری بیماران را بکاهد و عوارض بیشتری نیز ندارد. گذاشتن کاتتر بین دو شیت رکتوس ارجحیت واضحی نداشت و نیاز به مطالعات بیشتر دارد.