مقاله در مورد جنگنده های هواییدر قدم های بزرگ در دستیابی به سرعت های بالا با word دارای 76 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله در مورد جنگنده های هواییدر قدم های بزرگ در دستیابی به سرعت های بالا با word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد جنگنده های هواییدر قدم های بزرگ در دستیابی به سرعت های بالا با word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله در مورد جنگنده های هواییدر قدم های بزرگ در دستیابی به سرعت های بالا با word :
جنگنده های هوایی- قدم های بزرگ در دستیابی به سرعت های بالا
بیشتر تاریخ شناسان هوانوردی، چاک ییگر، خلبان آزمایشی نیروی هوایی آمریکا را اولین کسی می دانند که در حال پرواز با هواپیمای آزمایشی X-1، که در حقیقت یک بمب افکن تغییر یافته جنگ جهانی و مجهز به چهار موتور راکت بود، برای نخستین بار دیوار صوتی را در جهان شکست.
البته تعداد دیگری از خلبانان نیز ادعا نموندند که این کار را زودتر از چاک ییگر انجام داده اند، اما باز هم، رکورد این خلبان معتبرتر است. در سال 1953 میلادی، خلبانی به نام اسکات کراسفیلد، خود را به عنوان اولین خلبانی معرفی نمود که برای اولین بار، از دو برابر سرعت صوت یا همان دو ماخ گذشته است. وی این سرعت را با هواپیمای سکای راکت به دست آورد. در حالی که حدود شش
سال طول کشید تا خلبانان از سرعت یک ماخ به سرعت دو ماخ دست پیدا کنند، اما در همین حال تنها نصف این زمان به طول انجامید تا جهان هواپیمایی به سرعت بالای سه ماخ نیز دست پیدا کند. اولین خلبانی که به سرعت سه برابر صوت دست یافت، خلبان آزمایشی نیروی هوایی آمریکا، ملبورن آپت بود که با هواپیمای بل X-2، در 27 سپتامبر 1956 رکورد سرعت را شکست.
هواپیمای او ابتدا می بایست با یک هواپیمای مادر به سرعت و ارتفاع مناسب دست پیدا کرده و سپس از هواپیمای مادر پرتاب شده و به سرعت مورد نظر خود می رسید. بالاترین سرعت این هواپیما، 3851 کیلومتر بر ساعت و در ارتفاع 19 کیلومتری سطح دریا اندازه گیری شد. با وجود این موفقیت و شادی بزرگ، به دلیل این که خلبان آپت هیچ گونه تجربه ی پروازی با آن هواپیما را زا قبل نداشت، در هنگام بازگشت به پایگاه ادواردز، سرعت را به طور کامل کاهش نداد و در نتیجه این
عمل، کنترل هواپیما از دست او خارج شده و هواپیما به صورت واژگون در آمد. در این حالت او سعی کرد که با صندلی نجات بیرون بپرد، اما دیگر دیر شده بود و خلبان همراه با هواپیمایش به زمین برخورد کرده و منفجر گردید و خلبان جان خود را از دست داد. اما روند دستیابی به سرعت های بالاتر، باز هم ادامه پیدا کرد و سرانجام هواپیمای X-15، در هفتم مارس 1961، سرعتی بالاتر از چهار ماخ یا 4675 کیلومتر بر ساعت در ارتفاع 23 کیلومتری سطح دریا دست یافت. در این عملیات فوق العاده، کنترل هواپیما در دست کاپیتان رابرت وایت از نیروی هوایی آمریکا بود.
سه ماه بعد، در 23 ژوئن 1961، خلبان وایت بار دیگر سوار هواپیمای مقتدر خود شده و قدم بعدی در رسیدن به سرعت های بالا را تحقق بخشیده و به سرعت باور نکردنی 5 ماخ دست پیدا نمود. بالاترین سرعتی که خلبان در این پرواز بدان دست یافت، سرعتی معادل 5800 کیلومتر بر ساعت در ارتفاعی برابر با 32830 متر از سطح دریا بود. اما انگار این خلبان دست بردار نبود، چرا که بار دیگر در 11 سپتامبر 1961، یعنی در همان سال برای بار سوم، در اقدامی بی نظیر به قدم بعدی
سرعت های بالا دست یافته و نام خود را به عنوان اولین خلبانی رقم زد که بالاتر از سرعت 6 ماخ پرواز کرده است. این بار او سرعتی معادل 6590 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاعی پایین تر از دفعه قبل، یعنی ارتفاع 30970 متری به دست آورد. اگر چه حدود 9 سال به طول انجامید تا بشر از سرعت 1 ماخ به 3 ماخ دست پیدا کند، اما تنها 9 ماه طول کشید که خلبانی بتواند از سرعت 3 ماخ به 6 ماخ دست پیدا کند. آخرین سرعتی که برای هواپیمای افسانه ای X-15 به ثبت رسید، چند سال بعد و به وسیله خلبانی به نام ویلیام پیت نایت بود.
در سوم اکتبر 1967، خلبان نایت رکورد سرعت 7274 کیلومتر بر ساعت را در ارتفاع 31120 متری سطح دریا به دست آورد. رکورد این خلبان، بالاترین سرعتی بوده است که به وسیله یک هواپیمای سرنشین دار در طول تاریخ به ثبت رسیده است. تنها وسیله ای که با سرعتی بیش از رکورد یاد شده و با سرنشین پرواز کرده باشد، شاتل فضایی آمریکاست که با سرعت 28 ماخ، قادر به پرواز
است، اما چون این وسیله یک موشک بیرون جوی محسوب می شود، رکورد آن در حیطه هواپیماها کاربردی ندارد. در 27 مارس سال 2004، هواپیمای بدون سرنشین X-43 ناسا رکورد خلبان نایت را شکست. در حالی که تمامی هواپیماهایی که به سرعت های بالا برای نخستین بار دست یافتند، به موتورهای موشکی مجهز بودند.
هواپیمای X-43 مجهز به موتور جت هوادمی موسوم به سکرم جت می باشد و به همین دلیل است که این برنامه چنین هواپیمایی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. این هواپیما برای نخستین بار با سرعت 83/6 ماخ به مدت 11 ثانیه پرواز نمود. این سرعت معادل 7700 کیلومتر بر ساعت در ازتفاع 28995 متری می باشد. درست چندماه بعد، در 16 نوامبر سال 2004، هواپیمای مشابه دیگری به سرعتی نزدیک به 10 ماخ دست پیدا کرد. این هواپیما ابتدا با هواپیمای کمکی
و مادر بی 52 به ارتفاع مناسب حمل شد و پس از جداشدن از بوستر کمکی در ارتفاع و سرعت بهینه، موتور سکرم جت این هواپیما را با سرعت 8/9 ماخ یا 11000 کیلومتر بر ساعت پیش راند.
از آن زمان که صدای رعد آسای شکستن دیوار صوتی برای اولین بار بر فراز بیابانی در آمریکا شنیده شد، تا آن زمان که هواپیمای آزمایشی سازمان ناسا به سرعت ده برابر صوت دست یافت، زما
نی برابر با حدود پنجاه سال طلایی که در طی آن آینده صنعت هوایی جهان رقم خورد و جهان هواپیمایی به پیشرفت های بسیار و البته موثری نایل آمد، سپری می شود. این گام های بزرگ، همه و همه نتیجه تلاش، پایداری، پشتکار و مداومت بی نظیر افرادی مانند من و شماست
همزمان با به پایان آمدن کار آزمایش سه جنگنده جدید ایرانی، یعنی هواپیماهای شفق، صاعقه و آذرخش، ایرانیان نیز به این باور رسیدند که تنها علم غربی نیست که می تواند برتر باشد، بلکه می شود به قول بزرگان، ایرانی، می تواند و برای نخستین بار در منطقه ایران این کار را انجام داد
پس از استقبال شما خوانندگان عزیز از مقاله مربوط به هواپیمای شفق، بر آن شدم که مقاله ای را نیز به طور مشترک، به پرداختن به بررسی هواپیماهای صاعقه و آذرخش اختصاص دهم. از سال ها پیش، طرح هواپیمایی به نام اوج در کار بود که البته این طرح ادامه نیافت. اما با پیگیری مسئولان، در آذر سال 1379، سرتیپ علی اکبر شوقی، رئیس دانشگاه شهید ستاری، اعلام کرد که هواپیمای جدیدی که با نام صاعقه در راه است، در سال 1382، اولین پرواز های آزمایشی خود را به انجام
خواهد رساند. در تابستان سال 1383، صدا و سیما، تصاویر و فیلم های ویدیویی این هواپیمای جدید را با توضیحات کامل نمایش داده و بدین گونه بود که این هواپیما به ایرانیان معرفی گردید. در این هواپیما، از بدنه هواپیمای اف-5 آمریکایی، به دلیل طراحی خوب و قدرت مانور بالای آن الهام گرفته شده است. تفاوت اساسی ظاهری این هواپیما با اف-5، وجود دو سکان عمودی V شک
ل می باشد که برای ایجاد توانایی لازم برای مانور پذیری بهتر جنگنده صورت گرفته است. هواپیمای جنگنده صاعقه در حقیقت یک نمونه 10تا 15 درصد بزرگتر شده هواپیماهای اف-5 با سکانهای عمودی پروانه ای به منظور افزایش مانورپذیری و کاهش سطح مقطع راداری با سیستم های الکترونیک و موتورهای روسی می باشد.
تصویر واقعی جنگنده صاعقه در فرودگاهی نامشخص در ایران
________________________________________
پیشرانه این هواپیما دو دستگاه موتور RD-33 می باشد که از موتورهای هواپیمای اف-5 بسیار قدرتمندتر بوده امکان پرواز تا سرعتهای 5/1تا 8/1 ماخ را به این هواپیما می دهد. رادار این هواپیما از نوع N019-ME که در ایران بهسازی شده تا کارایی آن بر ضد اهداف زمینی افزایش یابد. بیشترین وزن محموله این هواپیما 4,400 کیلوگرم و وزن خالی این هواپیما 8,000 کیلوگرم و بیشترین وزن
برخاست این هواپیما 15,000 تا 18,000 کیلوگرم بوده و بردی در حدود 600 کیلومتر را داراست. این هواپیما، برای اولین بار، در طی سفر آیت الله خامنه ای به همدان پروازی آزمایشی را با موفقیت تمام به انجام رساند که در پی آن، رهبر انقلاب به جمعی از خلبانان نیروی هوایی ایران تاکید نمود که این موفقیت، نتیجه تلاش بی وقفه و ایمان پایدار جوانان دانشمند این کشور است. اما هواپیما
ی آذرخش را می توان یک جنگنده اف-5 دانست که در آن مساحت بال ها تا حدودی افزایش یافته و موتورها و اویونیک آن با نمونه های جدیدتر روسی تعویض گشته است. مشهود ترین تفاوت این هواپیما با جنگنده اف-5، ورودی موتورهای به وضوح بزرگتر آن است که در نتیجه نصب موتور قدرتمند تر و نیاز به ورودی هوای بزرگتر حاصل آمده است.
هواپیمای جنگنده ایرانی آذرخش با ورودی موتورهای بزرگتر
________________________________________
نظر شخصی بنده در مورد جنگنده ساخت ایران چنین عنوان می کنم که با توجه به این که حتی شرایط تا حدودی در کشور های مجاور منطقه مانند ترکیه یا عربستان بهتر نیز هست، این کشورها از خود هیچ گونه توانایی را حتی برای اصلاح جنگنده های خارجی از خود نشان نداده اند. همین موضوع، برتری ایران مشخص می سازد چرا که ایران حتی با وجود تحریم های اقتصادی فراوان، قادر به طراحی و ساخت دو جنگنده مستقل و اصلاح یک نمونه خارجی شده است. بنده اغراق های
برخی که اعلام می کنند که این هواپیما ها حتی هواپیماهای غربی چون جنگنده F/A-22 را مغلوب می سازند را به طور کامل رد می نمایم. چون اگر واقع گرا باشیم، ایران یک کشور در حال توسعه است و نمی توان از او انتظار ساخت چنین جنگنده هایی را در وهله اول داشت،
بلکه به تدریج باید به این اهداف دست پیدا کرد. در این اوضاع طراحی و ساخت چنین جنگنده هایی، با توانایی های نسبتاً خوب و قابل قبول، خود افتخار بزرگی محسوب می شود که کشورهای دیگر منطقه، ناتوانی خود را در برابر انجام چنین امور پراهمیتی، بوضوح نشان داده اند.
هواپیمای جنگی شفق . طراحی و ساخت ایران
این پست را فقط برای این می نویسم که شروعی باشد بر نوشته هایم در زمینه هوافضا و صنعت هوانوردی که بعد از این هر وقت امکانش فراهم باشد در این زمینه هم چیزی خواهم نوشت . و بیشتر هم بر روی صنایع داخلی تکیه خواهم کرد . هر گامی که در این زمینه مهم در ایران برداشته می شود مرا بی نهایت خوشحال میکند . چرا که صنعت هوافضا جزء علوم و فنون پیشرفته جهان به حساب می آید و فعالیت ایران در این صنعت و کارهای خوبی که در چند سال گذشته در وزارت
دفاع کشورمان صورت گرفته موجب دلگرمی و افتخار ما ایرانیان به حساب می آید . بی شک ایران با گامهای خوبی که در این صنعت برداشته سرآمد کشورهای منطقه است . به ویژه با طراحی و ساخت هوایمای جنگی “شفق ” توانایی بالای خود را را به نمایش گذاشته و کارشناسان نظامی را شگفت زده کرد . در مورد هواپیمای جنگی شفق که توجه جهان هوانوردی را به خود معطوف
ساخت و سایتها و مجله های مشهور صنعت هوانوردی در مورد آن دست به گمانه زنی پرداختند و آن را ستوده و نشانه ایی از پیشرفت صنایع هوایی ایران دانستند . طراحی و ساخت این جنگنده ابتدا قرار بود با همکاری روسیه انجام شود اما با توجه به فشارها و تهدیدهای آمریکا روسیه خودرا از این برنامه کنار کشید و طرحان و کارشناسان ایرانی ( به ویژه دانشگاه صنعتی شریف و مالک
اشتر ) برای رو کم کنی هم که شده با همت و تلاش خودشان کار طراحی را انجام داده و به مرحله ساخت اولین نمونه رسیدند . در واقع همان گونه که سایت اینترنتی روسین دیفنس نوشته بود : ایران با طراحی و ساخت این جنگنده و نمایش آن همه را شگفت زده کرد . با ساخت این جنگنده صنایع هوایی ایران به پشرفت قابل ملاحظه ایی دست یافته است .
این سایت اینترنتی همچنین در مورد این هواپیما می نویسد : شفق از موتور روسی RD-33 کلیموف استفاده میکند و از کابین پیشرفته ایی مجهز به سامانه های نمایشگر رنگی نوع k-36D ساخت روسیه استفاده می برد . این نمایشگرها را می توان قابل مقایسه با نمایشگرهای چند کاره و
رنگی مورد استفاده در هواپیمای جنگی F-22 آمریکا دانست . این سایت شفق را با طرح هواپیمای MiG I-2000 روسیه قابل مقایسه دانسته . از ویژگیهای شفق میتوان به طراحی ویژه و آیرودینایک تحسین برانگیز آن اشاره کرد . از شکل و شمایل هواپیما و همچنین ورودیهای هوای موتور آشکار
است که طراحان تلاش بسیاری به خرج داده اند تا بازتابش راداری هواپیما را به کمترین حد ممکن برسانند تا امکان کشف و رهگیری آن دشوارتر باشد . در واقع می توان شفق را اولین هواپیمای جنگی استیلت ایرانی به حساب آورد . نوع سازه به کار رفته به شکل مناسبی اجازه حمل انواع بمب و موشکهای هوابه هوا و هوابه زمین و همچنین انواع بمب با هدایت لیزری را به این هواپیمای
توانمند میدهد . احتمالا طراحان با آینده نگری امکان استفاده از موشکهای هدایت شونده روسی را مد نظر داشته اند . ( هنوز از نوع رادار مورد استفاده و ویژگیهای آن اطلاعی ندارم _مداد ) . ایران گفتگوهایی را برای تولید موتور پیشرفته روسی به نام RD-33 انجام داده است و گویا گفتگوهایی نیز در زمینه تولید تحت امتیاز نمایشگرهای چند منظوره ساخت روسیه در جریان است . به هر روی ” شفق ” گام بلند و تحسین برانگیزی در صنایع هوایی ایران به حساب می آید و طراحی و ساخت آن موجب افتخار و سربلندی ایرانیان است .
هواپیمای اف-16 مدل های ئی و اف یا همان بلاک 60، جدیدترین، به روز ترین و مدرن ترین جنگنده های صادراتی حال حاضر جهان هستند که فعلاً، تنها توسط امارات متحده عربی و به تعداد 80 فروند، 55 فروند تک سر نشینه مدل ئی و 25 فروند دو سرنشینه مدل اف، سفارش داده شده اند.
این هواپیماها، که با نام دیزرت فالکون یا شاهین صحرا نیز شناخته می شوند، جزء پیچیده ترین هواپیماهای روز جهان به شمار آمده و به راستی هم اکنون، می توان آن را سلاح برتر نامید. پس از ادامه نیافتن تولید هواپیمای اف-16 ایکس ال که در پست های قبلی معرفی شد، امارات متحده عربی نیاز خود را به یک جنگنده همه منظوره دوربرد تسلیم شرکت های هواپیمایی نمود. در همین
راستا، هواپیماهایی چون یوروفایتر و رافال نیز به امارات پیشنهاد گردید، اما نهایتاً، هواپیمای اف-16 بلاک 60 شاهین صحرا، به عنوان برنده این خرید شناخته شد. برای افزایش برد این هواپیما، در این جنگنده از مخازن سوخت تطبیقی که در بالای ریشه بال ها قرار گرفته اند، استفاده می شود. استفاده از این مخازن، بردی معادل 1500 کیلومتر بدون سوخت گیری هوا به هوا به این هواپیمای نسبتاً کوچک می دهد که بردی بسیار عالی محسوب می شود.
سیستم هدف گیری و مسیریابی شبانه که در مدل های قدیمی تر اف-16، مانند تسلیحات در زیر بدنه نصب می شد، هم اکنون در دماغه هواپیما جاسازی شده است. هم چنین استفاده از سیستم فوق العاده پیشرفته مغشوش کننده الکترونیکی، دیگر این هواپیما هدف موشک های زمین به هوای روسی SA-10 و SA-12 قرار نخواهد گرفت. این هواپیما، مجهز به صفحه نمایش های پنج در پنج اینچی رنگی است که برای آگاهی از موقعیت فعلی خلبان به بهترین نحو در نظر گرفته شده
است. به دلیل افزایش وزن این نمونه جدید هواپیما به علت به کارگیری سیستم های جدیدتر و پیچیده تر، این هواپیما برای پیشرانش خود، از آخرین، جدیدترین و پر قدرت ترین موتورهای نسل F-110 جنرال الکتریک با کد F-110-GE-132 استفاده می نماید که با تولید 32000 پوند نیروی تراست، موتورهای واقعاً نیرومندی بوده و اف-16 شاهین صحرا را قادر می سازند که به سرعت های تا دو ماخ نیز دست پیدا کند.
این جنگنده جدید، قابلیت استفاده از تمامی موشک های نسل جدید مانند آسرام و موشک های قدیمی تر سایدوایندر و آمرام را داشته و قادر است که با استفاده از موشک های هوا به زمین پیشرفته AGM-154 و AGM-84E درس خوبی نیز به اهداف زمینی بدهد! این هواپیما در حقیقت برای جایگزینی هواپیمای موفق ضد تانک A-10 تاندربولت توسعه یافت و هم اکنون نیز به خوبی آشکار شده است که این هواپیمای جنگنده، در ماموریت های ضد تانک، بی نظیر می باشد. هر
چند این هواپیما از ابتدا با بال های دلتا شکل طراحی شده بود، اما ضعف بال های دلتایی در پرواز و عملیات در ارتفاع کم و ماموریت های ضد تانک که دقیقاً مسئله مد نظر شاهین صحراست، این برنامه را لغو نموده و اف-16 بلاک 60، با همان بال های معمولی طراحی شد. این هواپیما، قادر است از عهده ایفای نقشهای برتری هوایی، دفاع منطقه ای و گشت دریایی به شایستگی بر آید.
AC-130 هواپیمای پشتیبانی نزدیک بوده و با داشتن چندین توپ قوی یک مهره برتری برای آمریکا در صحنه های نبرد می باشد.
این هواپیما که اصطلاحا کشتی تیر انداز نامیده می شود در بسیاری از عملیات شایستگی های خود را نشان داده است. از آن جمله می توان به جنگ آمریکا در سومالی نام برد کهAC-130 ها به پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی پرداختند.این هواپیما در پاناما، جنگ خلیج و در بوسنی هرزگووین نیز به کار گرفته شد. AC-130 دارای 4 موتور توربو پراپ T56-A-15 بوده که هرکدام دارای قدرت 4910 اسب بخار است که به هواپیما حداکثر سرعت 04 ماخ (482 کیلومتر بر ساعت) را می دهد.
درحال حاضر دو مدل از AC-130 در حال خدمت می باشند که : AC-130H Spectre(شبح) که دارای دو توپ 20 میلی متری، 1 توپ 40 میلیمتری و یک توپ 105 میلیمتری(حدوداً به اندازه توپ یک تانک) می باشد و AC-130U Spooky(شبح وار) که به یک توپ 25، 40 و 105 میلیمتری مجهز می شود.
خدمه هر دو نمونه شامل پنج افسر (خلبان، کمک خلبان،افسر ناوبر و هدایت گر،افسر کنترل کننده آتش،افسر جنگ الکترونیک) و هشت نفر دیگر شامل مهندس پرواز، اپراتور حسگر های تلویزیونی، اپراتور حسگر های فرو سرخ، مسئول پر کردن اسلحه ها و چهار اپراتور توپها می باشد.AC-130 نمونه مسلح و اصطلاحاْ (gunship) هواپیمای معروف ترابری C-130 هرکولس است.اولین پرواز این هواپیما(که AC-130A بود که امروزه کنار گذاشته شده است) در سال 1967 انجام شد.اگر چه از آن زمان تاکنون فناوری و تکنولوژی بسیار رشد کرده ولی کاربردهای AC-130 چندان تغییر نکرده است. نقشهای این هواپیما عبارت است از : پشتیبانی هوایی نزدیک، نقش بازدارندگی و
شناسایی، دفاع منطقه ای، عملیات اسکورت، کنترل هوایی، کنترل و فرماندهی (command and control) به صورت محدود و عملیات جستجو و نجات. AC-130A اسپکتور به لحاظ ابعاد خارجی مانند C-130 بوده و یکی تفاوتهای اصلی آن با نمونه های جدیدتر عدم قابلیت سوخت گیری هوایی است. این نمونه با حداکثر مهمات دارای برد 1450 مایل ( 3943 کیلومتر) می باشد. AC-130A برای شرکت در جنگ ویتنام در 20 سپتامبر 1967 به ویتنام اعزام شد و یک هفته بعد اولین
ماموریت خود را به انجام رسانید. اولین مورد انهدام این هواپیما در سال 1969 بوقوع پیوست که در آن دو خدمه هواپیما کشته شدند. در طول جنگ ویتنام از 18AC-130 5 فروند ساقط شد ولی در کل این هواپیما توانست بیش از 10000 ماشین دشمن را نابود کند. آخرین AC-130A در سال 1995 بازنشسته شد. AC-130H در سال 1995 جایگزین مدل A گردید.
کامپیوترهای این مدل دارای توانایی تشخیص هدف از دوست هستند که باعث کاهش تلفات در نیروهای خودی در صحنه نبرد می شود. این هواپیما در جنگ خلیج فارس نیز استفاده شد و تنها یک فروند آن (به همراه 14 خدمه) ساقط شد. AC-130U اسپوکی از پیشرفته ترین کشتی های جنگی(گانشیپ:GunShip) جهان می باشد.بیش از 609 هزار خط نرم افزار برای سیستم کنترل
آتش و الکترونیک پروازی آن نوشته شده است.سیستم کنترل آتش آن توانایی حمله همزمان به دو هدف را با استفاده از دو توپ دارد بطوریکه این هدف ها می توانند در فاصله 1 کیلومتری از همدیگر هم باشند.حسگر های فرو سرخ و رادار این مدل APQ-180 ( رادار جنگنده F-15E) می باشد که به آن توانایی انجام عملیات در روز و شب و هر شرایط آب و هوایی می دهد. در صورت لزوم تمام اسلحه ها می توانند به حسگر ها وصل شده و از آن فرمان بگیرند
هواپیمای Airbus A380 که تا سالها در مراحل فاز توسعه و ساخت به نام Airbus A3XX شناخته می شود در زمان بهره برداری بزرگترین هواپیمای مسافربری در جهان خواهد بود. اولین پرواز این مدل در سال 2005 خواهد بود از سال 2006 به طور رسمی وارد خطوط هوایی خواهد شد. اولین مشتریان این مدل هواپیماییهای امارات، سنگاپور، ایرفرانس، Virgin Atlantic Qantas ، هواپیمایی کره و ILFC هستند.
پیکر بندی:
هواپیمای جدید ایرباس در دو مدل ارائه خواهد شد، مدل A380-800 که توانایی حمل 555 مسافر در 3 کلاس مختلف را داراست و توانایی پیمودن مسافت 8000 مایل را دارد و مدل A380-800F که مدل باری است و توانایی حمل 150 تن بار در مسافت 5600 مایل را داراست. قدرت این هواپیما بوسیله موتور Rolls Royce Trent 900 یا Alliance GP7200 تأمین می شود. شرکت Airbus در نظر دارد سیاست و مشخصات ساخت را تا حد امکان در مدلهای مختلف حفظ نماید و این سیاست باعث کاهش هزینه های آموزشی و افزایش ایمنی پرواز می شود.
(چرا که گروه پروازی فقط نیاز به یادگیری مطالبی محدود که در تمام مدلها مشترک هستند، دارند و این باعث صرفه جویی در هزینه های آموزش وایجاد مهارت در گروه پروازی به دلیل تکرار مطالب مشابه می شود.)
مدل مسافر بری این هواپیما شامل پیکر بندی و ساختار دو طبقه است.
تاریخچه:
یکسال پیش از آغاز طراحی و ساخت مدل A380، دو شرکت Airbus و Boeing تلاش فراوانی باری حضور در بازار عرضه هواپیمای مسافربری بزرگتری نسبت به مدلهای قبلی انجام دادند، ولی واقعیت این بود که در عرضه ساخت هواپیمای جدید با گنجایش 800-600 نفر مسافر و فقط یکی از این دو می توانند فعالیت داشته باشند.
با مشاهده مشکلات مالی پیش آمده برای دو شرکت Lockheed و Douglas و اجبار این دو شرکت برای خروج از صنعت حمل و نقل هوایی ، شرکتهای Airbus و Boeing کاملاً آگاه بودند که تصمیم برای ساخت هواپیمایی با گنجایش 600 مسافر را نباید دست کم گرفت.
هر دو شرکت به هزینه های ساخت و طراحی یک هواپیمای کاملاً مدرن و متفاوت با خصوصیات A380 واقف بودند و در عین حال می دانستند که عدم تلاش در این زمینه به معین واگذار کردن بازار به رقیب می باشد.
اولین نتیجه گیری عاید شرکت Boeing شد ، مدل 747 این کارخانه با وجود اینکه در سال 1960 طراحی شده همچنین با تحولات روز پیش رفته بود و از بزرگترین مدل شرکت Airbus یعنی A340 نیز بزرگتر بود. برای بسیاری از شرکتهای هواپیمایی ، اندازه و گنجایش مدل 747 ، خرید این مدل
را به “بایدی” بدون تردید تبدیل کرده بود تا در مسیرهای بسایر پر مسافر مورد استفاده قرار بگیرند.
بعد از سالها مطالعه برای طراحی و ساخت ، شرکت Airbus در سال 1999 تصمیم به شروع پروژه A380 با سرمایه گذاری معادل 7/10 میلیارد دلار گرفت. به دلیل کوچک بودن بالهای مدل A340 برای حمل 600 مسافر ، Airbus نیاز به طراحی و ساخت مدلی کاملاً متفاوت داشت. برای این منظور Airbus طراحی و ساخت بال برای هواپیمایی با توانایی حمل وزنی معادل 750 تن را آغاز کرد ،نکته مثبت در طراحی چنین هواپیمایی این است که Airbus در آینده می تواند از ساختار این
هواپیما برای ساخت مدل جدیدی با ظرفیت 700 تا 800 مسافر استفاده کند یعنی ظرفتی معادل دو برابر ظرفیت Boeing 747-40.
عکس العمل شرکت Boeing برای ح
فظ بازار رقابتی ، ارائه مدل 767 با سرعت معادل سرعت صوت بود که به جای ظرفیت در سرعت با Airbus رقابت می کرد ولی عدم تقاضای بازار سبب لغو این پروژه شد و شرکت Boeing جایگزینی مدل 767 را بوسیله مدلی جدیدتر اعلام کرد ولی این مدل با ظرفیت بالای 400 نفر همچنین ناشناخته است.
تا کنون مدل A380 بوسیله 9 شرکت هواپیمایی سفارش داده شده است. قراردادهای ساخت A380 در حال حاضر شامل 103 فروند است که 17 فروند آن باربری است و پیش بینی می شود تعداد این سفارشات به 250 تا 300 فروند برسد. هواپیمایی امارات به تنهایی 42 فروند A380 سفارش داده است.
در مدل جدید فضایی برای استراحت ، پذیرایی ، فروشگاه و ; در نظر گرفته شده است ولی معمولاً به دلیل بالا بودن هزینه های پرواز احتمال نصب صندلی اضافی و فروش بلیط برای این فضاها نیز وجود داردو
تحول اساسی که مدل A380 در صنعت هواپیمایی برای مسافران ایجاد خواهد کرد شاید در عرصه امکانات تسهیل پرواز نباشد ولی در هزینه های پرواز تحول ایجاد خواهد کرد.
در پاسخ به نیاز شرکتهای هواپیمایی در سراسر دنیا و به منظور ارائه تسهیلات و خدمات هر چه بیشتر به مسافران، شرکت هواپیماسازی Boeing مدل جدیدی را با عنوان e7E7 به بازار ارائه مینماید. به این منظور گروهی از شرکتهای شناخته شده و فعال در صنعت هوا فضا در حال مطالعه و تحقیق برای ساخت این هواپیمای رویایی هستند. مراحل ساخت این هواپیما در پایگاه Everett شرکت Boeing در Seattle واشنگتن انجام می گیرد.
خصوصیات ویژه و منحصر به فرد e7E7e :
مدلهای e7E7-8 و e7E7-9 توانایی حمل 257-217 مسافر را در مسافتی معادل 8300 تا 8500 مایل (15400 تا15700کیلومتر) در 3 کلاس مختلف(فرست کلاس، بیزینس واکونومی کلاس) دارا می باشد. عضو دیگری از خانواده e7E7 ، مدل e7E7-3 می باشد که توانایی حمل 289 مسافر را در مسافتی معادل 3500 مایل (6500 کیلومتر) و در 2 کلاس مختلف دارا می باشد. مصرف سوخت هواپیمای Boeing e7E7 در مقایسه با دیگر مدلهای مسافربری، 20 درصد کمتر بوده و ظرفیت حمل بار این مدل 40 تا 60 درصد بیشتر از هواپیماهای فعلی خواهد بود. سرعت این هواپیما نیز مانند سریعترین مدل های امروزی یعنی معادل 85% ماخ (85/0سرعت صوت) خواهد بود.
تسهیلات متنوع و فراوانی نیز برای مسافران این هواپیما در نظر گرفته شده است.
فناوری پیشرفته به کار گرفته شده:
یکی از خصوصیات منحصر به فرد این مدل، به کارگیری فن آوری های پیشرفته ارائه شده توسط Boeing و گروه بین المللی توسعه فناوری این شرکت می باشد.
طبق اعلام شرکت بویینگ، بیشتر قطعات بدنه و بال مدل e7E7 از مواد ترکیبی و بسیار سبک ساخته خواهد شد .
در مدل جدید شرکت Boeing سیستم کنترل هوشمند برای تشخیص و اعلام نقایص و خرابی های احتمالی به سیستمهای کامپیوتری نصب شده در پایگاه های زمینی وجود خواهد
داشت.
شرکت بویینگ موتورهای ساخت شرکت های جنرال الکتریک و رولزرویس را به عنوان تأمین کننده نیروی محرکه e7E7 برگزیده است و انتظار می رود موتورهای ارائه شده برای این مدل جدید تفاوتهای اساسی و قابل توجهی با نمونه های قبلی داشته باشند.
قرار بر این بود که این مدل از اواخر سال 2003 وارد خطوط هوایی گردد و سفارشات قابل توجهی نظیر سفارش شرکت All-Nippon Airways و Air Newzealand را می توان نام برد.
از میان شرکتهای هواپیمایی اروپایی نیز Blue Panorama و First choice Airways اولین متشریان e7E7 بوده اند.اما در نهایت تولید این هواپیما از سال 2006 آغاز خواهد شد و اولین پرواز e7E7 در سال 2007 انجام خواهد گرفت و از سال 2008 نیز تحویل و فعالیت این هواپیما در خطوط هواپیمایی دنیا آغاز میگردد.
- ۹۵/۰۶/۰۴